Έρχεται...

Αυτή η ισχυρή φτωχοποίηση, η παντελής απουσία δικαίου, το χάος έρχεται καθημερινά και φέρνει αυτή την νέα χούντα της μιζέριας και της εξαθλίωσης.

Η πτώχευση αργά η γρήγορα πλησιάζει, αρκεί μόνον να παρατηρήσει κανείς τις πιθανότητες πτώχευσης της χώρας, όχι μόνον από δυο τρεις οίκους αξιολόγησης, αλλά από το σύνολο των χρηματοπιστωτικών και επενδυτικών οργανισμών. Πρώτη η Ελλάδα πάνω από αφρικανικές και ασιατικές χώρες.

Η παρατήρηση επίσης των προθέσεων της Ε.Ε. και ειδικότερα της Γερμανίας αποδεικνύει πως σταθερά και μεθοδικά υφίσταται μια διαδικασία μετατροπής σε μπανανία της Ευρώπης την Ελλάδα, όπου αφού πρώτα περάσουν και εφαρμοστούν όλες οι ρυθμίσεις περί ελεύθερων οικονομικών ζωνών, περί μείωσης του μισθολογικού κόστους οριζόντια, περί διάλυσης κάθε είδους κρατικής κοινωνικής παροχής τότε και αφού έχει δανειστεί η χώρα απίστευτα ποσά, τότε θα έρθει και η πόρτα της εξόδου και η επιστροφή στην δραχμή.

Η Ευρώπη εδώ και δυο χρόνια μελετάει και ετοιμάζει την αποχώρηση της Ελλάδας από το ευρώ όσο πιο ανώδυνα για αυτήν και όσο πιο επώδυνα για εμάς.

Αλήθεια, πιστεύει κανείς πως οι άνθρωποι της ΤΡΟΪΚΑ δεν γνωρίζουν πως κανένα ουσιαστικό μεταρρυθμιστικό μέτρο δεν μπορεί να προχωρήσει, δεν γνωρίζουν πως η διαφθορά στην χώρα είναι δομικό χαρακτηριστικό, δεν γνωρίζουν ότι τις επιδοτήσεις τις κάναμε τζιπ και σκυλάδικα, δεν γνωρίζουν πως οι εξαγωγές μας υστερούν κατά πολύ των εισαγωγών, πως κανείς  κερδοσκόπος επενδυτής δεν πρόκειται να επενδύσει αν δεν φτάσει το επίπεδο αισχροκέρδειας στα ύψη των χωρών της Αφρικής και των Βαλκανίων, πως η χώρα δεν είναι αυτάρκης ακόμα και για τα βασικά της αγαθά, πως τόσα χρόνια στην Ε.Ε. οι μόνες υποδομές είναι μερικοί δρόμοι και το δίκτυο του ΟΤΕ,  πως όλη η χώρα βασίζεται στην μεταπώληση υπηρεσιών μεταξύ μας και ότι ακόμα και ο τουρισμός γίνεται με μπακάλικο τρόπο;;;

Αυτά όλα τα γνωρίζουν και αποφάσισαν να δώσουν την δική τους απάντηση στην κρίση, να φτιάξουν δηλαδή εντός της Ε.Ε. μια χώρα αντίστοιχη της Γουατεμάλας, όπου θα είναι εξαρτώμενη, χωρίς πολιτικό και οικονομικό αυτεξούσιο και θα μπορεί να στεγάζει με φθηνό εργατικό κόστος τις διάφορες επενδύσεις, επίσης όλος ο φυσικός και πολιτιστικός της πλούτος μπορεί να τεθεί προς εκμετάλλευση και πώληση.

Γιατί τώρα θα σκεφτεί κανείς και γιατί σε εμάς;

Όχι, δεν είμαστε μόνοι υπάρχει όλος ο ευρωπαϊκός Νότος, εμείς όμως είμαστε το φιλέτο, έχουμε συγκριτικά πλεονεκτήματα κανείς δεν το αρνείται.  Τι δεν έχουμε,  προετοιμασία τόσα χρόνια. Δυστυχώς ενώ μπορούσαμε μέσα στην Ε.Ε. να βελτιωθούμε κάπως η μόνη βελτίωση που προσφέραμε ήταν πως το κράτος που δημιούργησαν οι μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης 200 χρόνια πριν, είναι το ιδανικό για εκμετάλλευση σήμερα.

Η αλληλεγγύη υφίσταται μεταξύ ισότιμων, ισοδύναμων και ομοτράπεζων στην Ε.Ε. και εμείς είμαστε απλά το αναγκαίο κακό, έτσι μας βλέπουν, και έτσι φέρονται.

Για αυτούς τους λόγους και η πτώχευση έρχεται και η επιστροφή στην δραχμή, αν όμως αυτά γίνουν με την κοινωνία να έχει το αυτεξούσιο και με δικαιοσύνη, τότε θα αντέξουμε ώστε τα επόμενα χρόνια να υπάρξει ανάκαμψη αν όχι τότε θα βυθιστούμε για πολλά χρόνια μέσα στην πολυπόθητη ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα που μόνον σκοπό έχουν την αισχροκέρδεια των πολυεθνικών, των δανειστών και της εγχώριας πολιτικής και οικονομικής ελίτ εις βάρος των πολιτών.

Από την αρχή της Άνοιξης του 2010 φάνηκε πως η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου ήταν αδύναμη να επιτελέσει έναν διαχειριστικό ρόλο της κρίσης προς όφελος της κοινωνίας - λόγος που κρίνω ότι ψηφίστηκε και όχι για το ''λεφτά υπάρχουν''. Έκτοτε αποκαλύφθηκε όλη η σαπίλα και της πολιτικής και της οικονομίας, όμως δεν το έχουν δει όλοι.

Δυστυχώς οι διαχειριστές του τόπου είναι δέσμιοι των ξένων επικυρίαρχων και πατάνε στο να μην γίνουμε Ουγκάντα, λες και αν σοβαρευτούμε και αγωνιστούμε με μέθοδο δεν μπορούμε να ανακάμψουμε ή αν αυτοί που ήρθαν να μας σώσουν δεν νοιάζονταν μόνο για το δικό τους κέρδος δεν ξέρουν πως να προοδεύσει ο τόπος.

Μόνον να δει κανείς τριγύρω τι συμβαίνει, θα προσέξει ότι ο Όργουελ και ο Χάξλεϊ είναι εδώ και η κοινωνία μας αρχίζει και παίρνει τη μορφή των κοινωνιών τους, και ακόμα και αυτό το κείμενο που το περιγράφει δεν μπορεί να κάνει κάτι να αλλάξει μια πορεία που μοιάζει μη αναστρέψιμη.

Κανένα βιβλίο, κανένα κείμενο δεν μπορεί πλέον να προκαλέσει την αλλαγή, γιατί τώρα κυριαρχεί η εξάρτηση από το χρήμα, το lifestyle και την εμπορευματοποίηση των πάντων.  Το ipad που κρατάς ή θες να έχεις  ή βλέπεις, το φτιάχνει ένα εργοστάσιο με εργάτες-δούλους που θέλουν να το αλλάξουν με ρομπότ,  και ακόμα να καταλάβεις τι συμβαίνει στον πλανήτη.

Οι εκλογές και να γίνουν, αν και η τετραετία λήγει το 2013 και δύσκολα θα αλλάξουν οι διαχειριστές, τι πραγματικά μπορούν να αλλάξουν αν δεν αλλάξει το πλαίσιο της αντίληψης που έχει η κοινωνία για την κατάσταση;

Μόνον αν γίνει αυτό, υπάρχει ελπίδα, αλλιώς η αναδιάταξη του κομματικού χάρτη μόνον εκτονωτικά λειτουργεί και λίγους αφορά. Γιατί αρκεί να δει κανείς τι γίνεται παγκοσμίως, ευτυχώς υπάρχει το internet, θα μπορέσει να αντιληφθεί ποιο το μέλλον της Ελλάδας.

Τα χειρότερα είναι προ των πυλών και έρχονται εναντίον όλων.  Το κείμενο αυτό δεν είναι  κριτικής, ούτε προτάσεων, αν συνεισφέρει στο να δούμε καλύτερα και πραγματικά τι συμβαίνει τότε, έχει πετύχει το σκοπό του.

Τασιόπουλος Σταύρος

Ασκούμενος δικηγόρος, Μεταπτυχιακός φοιτητής Δημοσίου Δικαίου και Πολιτικών Επιστημόνων Νομικής ΔΠΘ