Χαιρετισμός βουλευτή Αχμέτ Χατζηοσμάν στην εκδήλωση του ΕΒΕ Ροδόπης

Αγαπητοί φίλοι και φίλες, εκλεκτοί προσκεκλημένοι, εύχομαι σε όλους Χρόνια Πολλά και Καλή Χρονιά. Το 2012 ας είναι μία χρονιά προσφοράς, μία χρονιά που θα σηματοδοτήσει μία νέα αρχή σε όλα τα επίπεδα. Στον καθένα προσωπικά και στις οικογένειές σας εύχομαι υγεία και κάθε ευτυχία. Φίλοι και φίλες, οι φετινοί εορτασμοί ήταν οι δυσκολότεροι των τελευταίων δεκαετιών. Με παγωμένα χαμόγελα και συγκρατημένη αισιοδοξία υποδέχτηκαν οι οικογένειες της Ροδόπης το 2012.

Είναι γεγονός ότι βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο σημείο. Διανύουμε μία μεταβατική περίοδο η οποία στοχεύει να γυρίσουμε οριστικά σελίδα και να ανοίξουμε ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορική πορεία της πατρίδας μας. Όπως κάθε μετάβαση, έτσι κι αυτή είναι ιδιαίτερα επώδυνη και απαιτεί θυσίες. Πράγματι, ο λαός έκανε μεγάλες θυσίες μέχρι σήμερα και υποφέρει, υποφέρει καθημερινά για να εξασφαλίσει τα προς το ζην.

Η κρίση που βιώνουμε σήμερα δεν είναι μόνο οικονομική. Είναι πρωτίστως κοινωνική. Είναι όμως και βαθύτατα πολιτική.

Μίλησα για μεγάλες αλλαγές. Αλλαγές που θα αγγίξουν όλα τα στρώματα και όλους τους τομείς της κοινωνίας μας. Η κατάσταση δεν είναι ευχάριστη για κανέναν. Πιστέψτε με ότι η θέση όλων είναι εξαιρετικά δύσκολη.  Σας διαβεβαιώνω φίλες και φίλοι ότι κανείς δεν είναι αδιάφορος με τα όσα βιώνουμε σήμερα. Κουβαλάμε όλοι ένα βαρύ φορτίο. Οι ευθύνες είναι τεράστιες.

Όμως, βρισκόμαστε σε ένα μονοπάτι το οποίο πρέπει να διανύσουμε και θεωρώ ότι ενωμένοι θα το διανύσουμε με περισσότερη ευκολία και επιτυχία. Οι διχόνοιες, οι έχθρες, τα μίση δεν ήταν ποτέ καλός σύμμαχος.

Φυσικά για όλους εμάς η Ροδόπη αποτελεί προτεραιότητα. Και δυστυχώς η κρίση έχει πλήξει βαθύτατα και την περιοχή μας. Τα γνωρίζετε καλύτερα από εμένα. Τα ζούμε στην καθημερινότητά μας.

Δεν θα αναφερθώ αναλυτικά στα προβλήματα της περιοχής. Θα καταθέσω κάποιες σκέψεις για το μέλλον κι αυτό γιατί αποτελεί βαθιά μου πεποίθηση ότι στην κρίση απαντάμε με πράξεις, με έργα, με συγκροτημένο και συγκεκριμένο σχεδιασμό.

Το τελευταίο διάστημα γίνεται πολύς λόγος στην περιοχή για την δημιουργία μιας Ειδικής Οικονομικής Ζώνης, ένα αντικείμενο που εμπίπτει στα ενδιαφέροντα του Επιμελητηρίου και για το οποίο θεωρώ κύριε Πρόεδρε ότι το Επιμελητήριο και όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς πρέπει να συζητήσουν διεξοδικά και να καταθέσουν συγκεκριμένες προτάσεις.

Δε θα αναφερθώ στα αυτονόητα. Η προστασία και η προώθηση του ντόπιου εργατικού δυναμικού, όπως και των τοπικών προϊόντων είναι αδιαπραγμάτευτα για εμάς. Η τοπική κοινωνία είναι ιδιαίτερα σκεπτική και προβληματισμένη. Κάθε τοποθέτηση οφείλει να είναι προϊόν μελέτης.

Έχουν δίκιο οι πολίτες της Ροδόπης που εκφράζουν έναν σκεπτικισμό. Κι εγώ βρίσκομαι σε στάδιο αναζήτησης καθώς δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο. Υπέβαλα ερώτηση για το θέμα με τον συνάδελφο από τον Έβρο, τον Γιώργο Ντόλιο, και αναμένουμε την απάντηση του Υπουργού. Πρέπει ωστόσο να μοιραστώ μαζί σας την πεποίθησή μου ότι κάθε συνεργασία είναι καλύτερη από την μη συνεργασία. Άλλωστε το μοντέλο των κλειστών κοινωνιών και των κλειστών οικονομιών έχει παρέλθει οριστικά. Πρέπει να έχουμε ανοιχτά μάτια και ανοιχτά μυαλά.

Έλαβα πριν λίγες μέρες την επιστολή της Διανομαρχιακής Επιτροπής Ροδόπης και Έβρου κατά των Χρυσορυχείων. Ήμουν, είμαι ενάντια και θα αγωνιστώ για να μην έρθει αυτή η επένδυση στην περιοχή μας. Όχι επειδή είμαι κατά των επενδύσεων, αλλά επειδή είμαι υπέρ της υγείας, πόσο δε μάλλον όταν διακυβεύεται η υγεία των παιδιών μας.

Αγωνίζομαι όμως για τη Βιομηχανική Περιοχή, γιατί πρέπει να αναστηθούν τα βιομηχανικά κουφάρια της Κομοτηνής, δίνω αγώνα για την κατασκευή του νέου νοσοκομείου, για ουσιώδη έργα αναπτυξιακά και έργα που θα λύσουν προβλήματα και θα βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των συμπολιτών μου. Κι αυτό πρέπει να το κάνουμε όλοι μαζί, ενωμένα και συντονισμένα.

Τον Νοέμβριο σε ομιλία μου στην Βουλή για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση Παπαδήμου, μία κυβέρνηση εθνικής ενότητας με συμμετοχή πολιτικών προσώπων που εκφράζουν εκ διαμέτρου αντίθετους πολιτικούς και ιδεολογικούς χώρους, δήλωσα παρών γιατί πιστεύω ότι με διάλογο και συνεργασία λύνονται τα προβλήματα και όχι με αποχή και άρνηση.  

Κι αυτό πιστεύω ότι πρέπει να κάνουμε κι εμείς οι κάτοικοι της Ροδόπης, μειονότητα και πλειονότητα, αγρότες, επαγγελματίες, άνεργοι, νέοι, νοικοκυρές, να δώσουμε τα χέρια και να δουλέψουμε για το καλό αυτού του τόπου. Σας ευχαριστώ.