Θέλω να ευχαριστήσω τους συνεργάτες μου και τους συμπολίτες μου. Είναι μια ιστορική μέρα, για μένα είναι μια πολύ μεγάλη πρόκληση. Έχω συναίσθηση του θεσμικού μου ρόλου και της μεγάλης ευθύνης. Ξέρω ότι η επόμενη ημέρα θα είναι πολύ δύσκολη. Το μήνυμα το οποίο θέλω να δώσω είναι ότι θα προσπαθήσουμε να εμπεδώσουμε την περιφερειακή συνείδηση, ότι θα είμαι Περιφερειάρχης για όλους τους πολίτες και γι’ αυτούς που με ψηφίσανε και γι’ αυτούς που δεν με ψηφίσανε.
Κάνω ένα κάλεσμα όλου του παραγωγικού και κοινωνικού δυναμικού της περιοχής. Ελάτε όλοι μαζί σ’ ένα κοινό οραματικό, αναπτυξιακό βηματισμό. Μέσα από την συνέργεια, τη συμπληρωματικότητα, τη συμπόρευση όλων των πολιτών, να προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για μια αναπτυξιακή ανάταξη και να συγκεκριμενοποιήσουμε τον αναπτυξιακό μας βηματισμό.
Τη νίκη την αφιερώνω σε όλους τους πολίτες. Σε όλη την θεσμική μου διαδρομή προσπάθησα να κάνω την πολιτική αρετή. Θέλω να αφιερώσω αυτή τη νίκη και σ’ έναν πολύ μεγάλο μου φίλο που έφυγε γρήγορα από την ζωή και έναν συνεργάτη μου. Στο μεγάλο παλικάρι που δίδαξε τι σημαίνει πρότυπο ζωής, τον Χρίστο Τσαραμπουλίδη. Του το είχα υποσχεθεί και το έκανα πράξη.
Κάνω ένα κάλεσμα όλου του παραγωγικού και κοινωνικού δυναμικού της περιοχής. Ελάτε όλοι μαζί σ’ ένα κοινό οραματικό, αναπτυξιακό βηματισμό. Μέσα από την συνέργεια, τη συμπληρωματικότητα, τη συμπόρευση όλων των πολιτών, να προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για μια αναπτυξιακή ανάταξη και να συγκεκριμενοποιήσουμε τον αναπτυξιακό μας βηματισμό.
Τη νίκη την αφιερώνω σε όλους τους πολίτες. Σε όλη την θεσμική μου διαδρομή προσπάθησα να κάνω την πολιτική αρετή. Θέλω να αφιερώσω αυτή τη νίκη και σ’ έναν πολύ μεγάλο μου φίλο που έφυγε γρήγορα από την ζωή και έναν συνεργάτη μου. Στο μεγάλο παλικάρι που δίδαξε τι σημαίνει πρότυπο ζωής, τον Χρίστο Τσαραμπουλίδη. Του το είχα υποσχεθεί και το έκανα πράξη.
Τουλάχιστον ξυπνήσαμε… Κάτι είναι κι αυτό. Και δεν είμαστε μόνοι μας, ξύπνησαν κι άλλοι. Όλοι όσοι εμείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμείς άλλη Ελλάδα ποθήσαμε, την Ελλάδα του λαού της, μια Ελλάδα πανηγύρι για όλους και όχι μοναχά για τους χαραμοφάηδες. Μια Ελλάδα των πολιτισμών και των ταξιδευτών και όχι μια Ελλάδα των ……. και όχι μόνο των κρουαζιερόπλοιων υψηλών εισοδημάτων. Μια Ελλάδα που φέρνει χαρά στο λαό της και όχι μια Ελλάδα που φέρνει μίσος, φθόνο, δυστυχία, πείνα και απαξίωση.
*********
Σίγουρα θα αλλάξουν πράγματα μετά από το χθες, μετά την καταστροφή που ερχόταν.
Η Ελλάδα παραπαίει σε όλη της την ιστορία μεταξύ ύψους και βάθους. Και η ιστορία έχει ένα μαθηματικά αποδεδειγμένο κακό: επαναλαμβάνεται.
Ως πότε οι λίγοι θα σώζουν τους πολλούς; Για να καταλήξουν (οι λίγοι) να τους ατενίζουν καρφωμένοι στο σταυρό του μαρτυρίου, μετά την σωτηρία, να αλαλάζουν και να τους γιουχαίζουν, με τις κοιλιές γεμάτες παϊδάκια και ντονέρ, και τα κεφάλια γεμάτα απολιθωμένα μυαλά-εκτρώματα, χαραγμένα με τα προαιώνια ελαττώματα αυτής της φυλής.
Ελαττώματα που της στέρησαν για πάντα την δυνατότητα να αποτελεί τον λαό-πρότυπο για όλη την ανθρωπότητα. Όχι! Ως εδώ και μη παρέκει! Ήρθε η ώρα για την αναγέννηση! Όχι όμως για μια αναγέννηση όπως την φαντάζονται οι περισσότεροι… Το δέντρο έχει πλέον σαπίσει συθέμελα! Εδώ δεν έχει πονάει χέρι-κόψει χέρι! Το χέρι είναι σάπιο, και είναι μόνο ένα παρακλάδι ενός σάπιου σώματος που έχει αποσυντεθεί προ πολλού!!
Η Ελλάδα πρέπει να εξαγνιστεί! Τίποτα άλλο δεν είναι αρκετό! Το δάσος είναι βαριά άρρωστο και μόνο η πλήρης αποτέφρωση θα επιτρέψει να ξεπεταχτούν νέα, υγιή βλαστάρια. Δυστυχώς, θα πρέπει να καούμε, όσο κιαν πονέσει αυτό, για να ξεκινήσουμε όχι πάλι από την αρχή, αλλά μια καινούρια αρχή.
Και εν έτει 2010,ο κάθε Έλληνας είναι πολύ περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη στιγμή της ιστορίας του έτοιμος να το κάνει αυτό. Όλοι κουβαλάμε μέσα μας ένα νεαρό υγιές βλαστάρι, που το έχουμε όμως περιβάλλει με ένα τεράστιο κουκούλι φτιαγμένο από κόπρο, διαφθορά, ωχαδερφισμό.
Αδιαφορία, και άλλα πολλά ακόμα κακά της ελληνικής φυλής, που τώρα περισσότερο από ποτέ έχουμε μια μοναδική ευκαιρία να αποτινάξουμε. Θα πονέσει όμως…θα πονέσει πολύ….και πρέπει να είμαστε όλοι εδώ, ενωμένοι, μια και αυτό είναι από τα λίγα καλά που διατρέχουν το DNA μας, να μένουμε ενωμένοι στα …πολύ δύσκολα!!
Το σημείο 0 (μηδέν) θα έρθει πολύ πιο γρήγορα από όσο περιμένουμε. Και για να κάνουμε κουράγιο, ας έχουμε στο μυαλό μας, ότι είναι και η τελευταία, στον ρου της παγκόσμιας ιστορίας, ευκαιρία που θα έχουμε, να υφιστάμεθα,(αν το θέλουμε),ως έθνος και πατρίδα!
D-Frida
ΥΣ. Καλή επιτυχία στον Άρη στον Παύλο και στο Γιώργο, δύσκολο το έργο τους……κουράγιο.